Cities & Booking horror

Zo, het werd echt tijd voor een nieuw reisverslag! We weten al bijna niet meer wat we hebben gedaan de afgelopen week (gelukkig hebben we ’t in steekwoorden opgeschreven).

We zitten op ’t moment in Melbourne en het is nu onze laatste dag hier. Morgen beginnen we met een 3-daagse Great Ocean Road tour, die in Adelaide eindigt. Een mooi moment om een reisverslag over Sydney en Melbourne te plaatsen!

Nieuwjaarsdag zijn we met een Nederlands meisje van ons hostel de stad in geweest. Ze heeft ons meegenomen naar een leuke markt (Market City) waar je goedkoop groenten, fruit e.a. dingen kan kopen. Tevens hebben we onze busreis van Sydney naar Melbourne geboekt. Naderhand zijn we met z'n tweetjes in China Town neergestreken bij een Taiwanees en hebben we heerlijke noodle soup gegeten (met stokjes) (en een lepel ;)). Na de soep zijn we door gegaan naar Darling Harbour en Cockle Bay. Onderweg terug naar ’t hostel wilde Anne graag langs King Street omdat zij daar dacht te herinneren dat daar 9 jaar geleden een goede sushibar zat. Niet gevonden helaas, maar we kwamen wel een enorme kerstboom tegen. Wel gek om in het warme weer een kerstboom te zien schitteren met al z’n lampjes. We hebben trouwens in beide steden, zowel Sydney als Melbourne, allerlei kerstversieringen zien hangen in de straten en sommige etalages waren ook nog kerstig versierd. Gekke gewaarwording met zonnige temperatuur… Even verderop (nog steeds onderweg naar ons hostel) hoorden we dancemuziek in de straten. We liepen er op af en verwachtten een dancefeest midden op straat. Bleek dat deze nieuwjaarsparty in een gebouw of op ’t dak werd gegeven. Het aantal decibel was niet normaal. Leuk voor alle mensen die daar in de buurt wonen..

Ken je het gevoel dat je op vakantie bent en de tijd vergeet? De dag kabbelt voorbij en je hoeft eigenlijk nergens echt heen op een dag en er hoeft niet echt iets geregeld te worden. Heerlijk is dat. Nou, zo waren de afgelopen 9 dagen voor ons dus niet! 2 januari 2012 liepen we – zonder te weten wat voor een ellende het ons op zou leveren – nietsvermoedend een backpackers agency in. We dachten dat we de eerste tour die we wilden gaan doen, toch maar iets eerder wilden boeken i.p.v. pas als we in Melbourne zouden zijn…… Dat was een goed idee, want toen we binnen kwamen gaf het meisje die ons hielp (ze was Nederlandse wat wel scheelde voor ons) al aan dat het echt heel druk is overal en dat we de tours eigenlijk vanuit huis al hadden moeten boeken. Dit bleek ook wel toen onze planning die we vooraf gemaakt hadden enigszins in de war werd geschopt, omdat de Great Ocean Road tour volgeboekt was op de datum die wij wilden gaan. Tja… toen zijn we onze hele route maar nagegaan en hebben we alles geboekt wat we maar konden. Alleen… we hadden onze beperkingen. Als je 5 weken tours, accommodatie en busreizen/vluchten wil boeken + de camperhuur van 5,5 week Nieuw-Zeeland, kost dit behoorlijk wat geld. Een bedrag dat je niet in 1 keer kunt pinnen noch dat wij in 1 keer met onze credit card konden betalen. Het gevolg van het hele geregel (oh nee die tour zit al vol, met welke tour organisatie wil je dan mee?) was dat we pas tegen 6 uur ’s middags naar het strand zijn gegaan en door de beperkingen van pinlimieten moesten we de volgende dag weer terug komen om meer te betalen en meer te boeken. Alles bij elkaar zijn we in Sydney veel tijd kwijt geweest aan het boeken, en later in Melbourne ook nog met naar de agency gaan om weer een betaling te doen, hetzij naar de agency in Melbourne (Backpackers World Travel zit op meerdere plekken in Australië waaronder Melbourne) gaan, hetzij Maya “onze” Nederlandse agent bellen dat we weer een deel konden betalen. Erg leuk was dit niet! Op een gegeven moment waren we het geregel zat. Helaas kwamen we vandaag (9 januari) er nog achter dat een aantal dingen niet goed geregeld waren en moesten we weer met Maya bellen, langs gaan bij de agency (waar ze ons inmiddels ook al herkenden en ons “trouble makers” noemden! Jaja..) en bij een tour organisatie. Nu lijkt het er op dat alles voor Australië eindelijk helemaal goed geregeld is en voor Nieuw-Zeeland (vandaag nog even online de overtocht van Noorder-eiland naar Zuider-eiland geboekt en een hostel in Auckland) en kan wat ons betreft het genieten eindelijk echt beginnen!

Terug naar 2 januari. We zijn met de ferry naar Manly beach geweest. Mooi strand (Fenne had hem stiekem groter verwacht) maar het waaide te hard om er op dat moment nog lekker te gaan zwemmen. ’s Avonds moesten we inpakken, want de volgende dag zouden we ’s avonds de bus pakken naar Melbourne!

3 januari bestond uit vroeg opstaan, uitchecken, ontbijten e.d. weer dingen boeken/regelen en een kort bezoekje aan Hyde Park (prachtig park in Sydney). Heerlijk weer was het trouwens die dag. Om 19.00u de ‘overnight bus’ ingestapt op Pittstreet in Sydney. ’s Nachts een hobbelige rit gehad in de bus naar Melbourne waar we om 7 uur ’s ochtends aankwamen.

Op 4 januari toen we aankwamen in Melbourne werden we verwelkomd door een flinke stortbui en onweer. Het was blijkbaar erg warm geweest de dag ervoor, maar die dag bepaald niet.
We konden nog niet inchecken en daarom hebben we tot 14.00u gewacht in de lobby tot onze kamer vrij was. Nadat we heeeeerrrlijk hadden gedoucht, zijn we naar Backpackers World Travel gegaan om onze campervan te regelen. We wilden graag een aanbetaling van 20% doen, zodat we in ieder geval een campervan zouden hebben. De rest zouden we dan later betalen als er weer geld op de creditcard stond. Verder hebben we niet veel gedaan deze dag. Oh ja, een Aldi gespot op Franklin Street, dezelfde straat als van ons hostel! Uiteraard hebben we hier boodschappen gedaan. :)

Op 5 januari zijn we weer op tijd opgestaan. Om 11.00u was er een city walk met een local die in het hostel werkte. Het was erg leuk om met een local door de stad te lopen en alle leuke kleine straatjes te zien. Hij vertelde af en toe dingen over Melbourne en heeft ons leuke dingen laten zien. Wisten jullie trouwens dat Australië bijna Nieuw-Zeeland had geheten? En dat het voorheen Nieuw-Holland werd genoemd en het zo maar had kunnen zijn dat er Nederlands werd gesproken in Australië, als we het land hadden gekoloniseerd i.p.v. de Engelsen… Melbourne heeft prachtige leuke en knusse plekjes, naast mooie gebouwen in brede straten. Die kleine straatjes en de trams in Melbourne geven echt een Europees stadsgevoel.
Na de city walk zijn we weer terug naar het hostel gegaan, omdat we toch graag de Wilson’s Promontory tour wilden boeken voor de vrijdag. Helaas was deze tour al vol, maar konden we hem wel voor zondag boeken. We hebben hier nog een nachtje over geslapen, omdat er niet zulke goede weersvoorspellingen waren. ’s Avonds zijn we nog de stad ingegaan, omdat we zin hadden in veel groente. We voelden onze verkoudheid al in aantocht namelijk. We hebben een heerlijke salade gegeten bij Grill’d, met gegrilde paprika en champignons. Yummy… Op van het vele lopen die dag en weinige slaap de afgelopen dagen zijn we al om 22.00u gaan slapen.

Op 6 januari hebben we ’s ochtends na ons gratis ontbijt (hoort bij ’t hostel) onze tour voor zondag geboekt. De weersverwachtingen waren nog niet ideaal, maar je kunt er ook niet op blijven wachten. We hebben ook Maya uit Sydney gebeld om het resterende bedrag van de campervan voor Nieuw-Zeeland te betalen. YES….. we hebben een campervan!!!!! Eindelijk, wat waren we opgelucht. Daarna hebben we een Canadees meisje (die bij ons op de kamer sliep en die in Melbourne was om te werken als Chef bij de Australian Open) de gehele dag meegenomen naar de plaatsen waar we de dag ervoor met de city walk langs waren gekomen. Ze vond het erg leuk en het was erg gezellig. We zijn ook weer terug gegaan naar grill’d en hebben daar een heerlijke hamburger gegeten als lunch. Na die tijd ontstond het idee om gezellig wat te gaan eten ’s avonds en omdat Jaquie (zo heet het Canadese meisje) chef is, vonden wij dat ze wel iets lekkers voor ons kon koken. En ja… jullie raden het al, ze vond het een super leuk idee! Aldus geschiedde. Eerst naar de markt gegaan om daar groente te halen. Ze heeft heerlijk rijst met kip en groente voor ons gemaakt. In de keuken van dit grote hostel was ’t erg druk op dat moment en de meeste mensen maken iets simpels (pasta met gehakt, of zelfs noodles uit een pakje, zonder groente, een salade of iets dergelijks). Jacquie kreeg veel aandacht vanwege haar snelle manier van de wortels snijden en alleen al ’t feit dat wat wij aan ’t bereiden waren er lekker uit zag. Erg grappig dat een jongen (van nauwelijks 18 volgens mij) aan ons vroeg hoe je champignons moet snijden voor pasta! Tsja, zoals je ’t lekker vind.. bijv. in plakjes? “Ah right, yeah that probably looks better then the way I did it yesterday!”). Tevens zaten we met z’n gedrieën te grappen dat wij Jacquie speciaal uit Canada hadden overgevlogen om voor ons te koken. ’s Avonds moesten we onze tas in pakken omdat we de volgende dag naar een ander hostel gingen in St. Kilda, nog steeds Melbourne, maar dan bij ‘t strand.

Op zaterdag 7 januari zijn we vroeg opgestaan om uit te checken en te verhuizen naar het ander hostel: Base St. Kilda. Een enorm luidruchtig hostel, waar we na 3 nachtjes écht klaar mee zijn. Muziek 24 uur in de lobby, ook in de keuken de TV hard.. op de kamer vaak mensen aanwezig.. geen moment rust hier! Die zaterdag weer Maya gebeld (ze voelt echt als onze hartsvriendin, zo vaak dat we haar hebben gezien en gesproken…) nu om de oostkust te boeken. Daarna hebben we onze administratie maar eens gedaan, was echt eens nodig.
Toen we eenmaal klaar waren zijn we met de trein naar Kate gegaan. Kate is een meisje die Anne 9 jaar geleden ontmoet heeft op een soort “cowboy/cowgirl boerderij” (Jillaroo Jackaroo farm, in Tamworth, een stad die ook in New South Wales ligt). We waren uitgenodigd om met haar bij haar vader thuis gezellig te komen eten. Het was voor Anne bizar om daar weer te zijn na zo’n lange tijd, maar erg leuk ‘to catch up’. Haar vader was ontzettend gastvrij en vriendelijk, en praatte honderduit over vanalles en nog wat. Leuke man. Hij had voor ons lam bereid op de barbecue (‘barbie’ voor Ozzies) en in de oven had hij aardappelen, zoete aardappelen en pumpkin bereid (gegrild). Fruit uit zijn tuintje toe en de gezelligheid van Kate en haar gezinnetje (jaja, ze is 27 en al jong moeder geworden, per ongeluk) en haar jongere broertje (die toen Anne daar was nog een klein opdondertje van 11 was, maar nu flink was gegroeid) met zijn vriendin. ’s Avonds om 22.00u de trein terug gepakt naar de stad en de tram naar St. Kilda. Toch pas weer laat op bed, terwijl de volgende dag om 6.15u de wekker ging voor onze 1-dagse tour naar Wilsons Promontory.

Aangezien Wilsons Promontory toch echt zijn eigen entry verdiend en niet bij de Cities hoort, vertellen we daar een andere keer over. In plaats daarvan vertel ik jullie nog even in vogelvlucht hoe onze laatste dag in Melbourne is verlopen, want het is al laat, we zijn moe en heel erg verkouden (Fenne al aan de betere hand, Anne pas begonnen en zich lamlendig voelend) en we moeten morgen om 6.15u weer naast ons bed staan….

Maandag 9 januari rustig opgestaan en ’s middags naar de stad gegaan om onze vouchers voor de tours en accommodatie voor de oostkust op te halen. Tevens nog wat uitzoek en geregel voor de tour die we morgen gaan doen (die bleek vandaag toch niet in Melbourne te eindigen en.. lang verhaal kort: we moesten tóch nog een nacht overnachting in Adelaide bijboeken – we hopen dat het nu echt echt écht klaar is!). Ook nog naar het terrein van de Australian Open geweest, langs de rivier gelopen en naar de Shrine of Remembrance, waar je (zoals we hebben geleerd op onze city walk donderdag) gratis een mooi uitzicht over de stad hebt. Eenmaal terug met de inmiddels voor ons vertrouwde tram numero 16 boodschapjes gedaan, de overtocht met de ferry voor NZ geboekt en een hostel in Auckland en tas weer ingepakt. Daarna nog naar de pier gelopen bij ’t strand, omdat hier iedere avond supercute penguins aankomen om te slapen ’s avonds. Het was al bijna donker, dus foto’s van de pinguins hebben we niet, maar wat zijn ze schattig! Ze zijn heel klein (30 cm hoog..?) en daardoor nog schattiger. Er stonden overal mensen bij de rotsen te kijken en snel ontdekten we een penguin die van dichtbij te bewonderen was. Hij was z’n veren aan ’t oliën, totaal niet gedeerd door zijn groepje bewonderaars. Toen hij echter over de rotsen wilde lopen schrok hij toch wel van ’t aantal grote tweepotigen die om hem heen stonden. Eenmaal ruimte makend sprintte hij naar de andere kant. Hahaha! Echt schattig. Ook een leuke anecdote: Fenne vroeg in ’t Noors aan een Zweed die foto’s had genomen van ’t diertje of hij nog mooie foto’s had gemaakt. Hij antwoorde in ’t Engels “no not really”. Fenne lachtte en zei tegen hem: “funny you answer in English”. De jongen keek haar glazig aan en zijn vrienden moesten lachen. Tsja, dat krijg je als je aan ’t reizen bent, je hebt bijna niet meer door welke talen je om de oren vliegen….. Nog een laatste blik geworpen op de skyline van Melbourne. Tot ziens.. (we hope)

Nou beste mensen, sorry voor het wellicht saaie en statische verhaal. We’ll do better next time. Gaat vast beter aangezien we eindelijk verlost zijn van wat wij dus ‘booking-horror’ hebben gedoopt. Over 3 dagen zijn we in Adelaide, wellicht krijgen jullie dan ook een leuk berichtje, want daarna wordt het 9 dagen non-stop touren! (eerst 2 dagen Kangaroo Island, dan 7-daagse tour door de woestijn van Adelaide naar Alice Springs – met Ayers/Uluru Rock).

Tot gauw!