Adelaide & Kangaroo Island

Nou mensen eindelijk weer eens een berichtje van ons. We hebben veel tours gedaan en niet veel tijd gehad om er iets over te schrijven. Waarschijnlijk gaan er nu meerder tours achter elkaar komen, die eigenlijk te "laat" zijn. Dit verslag gaat over 13, 14 & 15 januari. Veel leesplezier!

Ow nee op vrijdag de 13de zijn we in Adelaide. We hebben er helemaal niet bij nagedacht dat het een “ongeluksdag” is. Gelukkig is de dag goed verlopen ;-).

De dag begon met het draaien van een aantal wasjes, aangezien onze schone kleren er toch aardig doorheen waren gegaan in de 3 dagen van de Great Ocean Road Tour. Ja dat soort regel dingen horen er helaas ook bij.
Na onze “verplichtingen” zijn we samen met Priscilla (die in hetzelfde hostel zat) de stad in geslenterd. Het was alweer lunchtijd en we hadden echt berenhonger. We vroegen ons wel af hoe dat kon, aangezien we de dagen ervoor veel in de bus hadden gezeten. We hebben een mooi tentje gevonden en heerlijk gegeten. Daarna zijn we verder doorgelopen de stad in. Hier hebben we de hele dag rond gelopen totdat we honger kregen en we ergens wat boodschapjes gedaan hebben om een lekker avondmaaltje in elkaar te kunnen flansen…
Na het eten hebben Anne en ik onze tassen ingepakt. We gingen de volgende dag namelijk onze 2-daagse tour naar Kangaroo Island maken. We konden onze backpack niet meenemen, dus moesten we onze kleinere tas inpakken met spullen voor de 2 dagen. Dat was een aardig gepuzzel en we hebben er dan ook lekker lang over gedaan haha!
Uiteindelijk zijn we tegen een uur of 23.30 nog naar Priscilla’s kamer gegaan, omdat we nog wat met haar zouden snacken en drinken. We hadden lekkere dingen gekocht, zodat we ons laatste avondje in Adelaide gezellig met Priscilla konden afsluiten.
Uiteindelijk was het 1 uur voordat we op bed lagen en ging ons wekkertje om 5.30u. Om 6.15u werden we netjes opgehaald bij ons hostel. Brakkkkkk dat we waren.. maar goed het goede leven ging weer beginnen. Een bustochtje van 2 uur, daarna een boottochtje van 45 minuten en om 10 uur stonden we op Kangaroo Island. Het galapagos van Australië, zoals we in een Nederlandse krant hebben gelezen. Na een tijdje wachten was onze tourbus vol en konden we vertrekken.
We waren heel erg benieuwd naar wie onze tourguide zou zijn. We hadden net een tour afgesloten, waarbij we een super goeie tourguide hadden en waren in het begin een beetje sceptisch. Onze tourguide heette Kate en ze was echt enorm enthousiast. Het was echt een super leuke meid die oprecht geïnteresseerd was in wat je wilde vragen of vertellen.
Onze eerste stop was bij Bob’s Shear Farm. Bob is een vent die een schapenboerderij heeft, waar hij demonstraties geeft in het scheren van schapen. Wat een beesten waren dat zeg! De meesten konden inderdaad wel een goede scheerbeurt gebruiken. Hij liet zien hoe zijn 2 schattige honden de schapen naar binnen dreven en ervoor zorgden dat ze in een rijtje vast kwamen te staan, zodat de schapen 1 voor 1 gepakt konden worden om te worden geschoren. Hierna gaf hij de demonstratie en vertelde er leuke verhalen bij. Dit maakte de demonstratie interessant en leuk.
Na deze stop reden we verder naar de Eucalyptus distellery. Dit is het enige bedrijf in Australië die deze eucalyptus olie maakt vanwege de unieke bomen op 't eiland. Na een kort verhaaltje over de distellery mochten we zelf nog even rondlopen en was het tijd voor de lunch.
Na de lunch reden we door naar Seal Bay in het zuiden van Kangaroo Island. Hier hebben we een wilde kolonie zeeleeuwen gezien. Ze lagen heerlijk op het strand te zonnebaden. Wat een lelijke beesten zijn het zeg! Er waren ook een aantal jongen bij die op zoek waren naar hun moeder. De zeeleeuwen zijn 3 dagen achter elkaar in de zee op zoek naar eten en daarna gaan ze 3 dagen op het land liggen uithijgen. Omdat de jongen niet mee kunnen blijven ze alleen achter op het strand bij de andere overgebleven zeeleeuwen. Sommige gaan op een gegeven moment op zoek naar hun moeder om te kijken of ze al terug is uit zee. Was best zielig om zo’n klein ding over het strand te zien kruipen en te horen schreeuwen. De zeeleeuwen waren verder erg actief en we konden/mochten best dichtbij komen (15m afstand). Er zijn in ieder geval veel foto’s gemaakt.
Seal Bay achter ons latend, reden we verder naar Little Sahara. Dit zijn zandduinen ten zuiden van het eiland. Dit waren echt hoge duinen, die we gingen beklimmen om te sandboarden. Wow wat een conditie krijg je daar van! Het naar beneden stormen was leuker dan het daarna weer proberen te beklimmen van de zandduin. Dat ging dus echt voor geen meter en onze schoenen zaten dan ook snel vol met zand. Trouwens niet alleen onze schoenen, ook onze broek, t-shirt, haren, oren, ogen, neus en zelfs onze onderbroek zat vol met zand! Maaarr…. we hebben ons zeker vermaakt :-D!
Na het sandboarden was het bijna tijd om naar onze slaapplaatsen te gaan. Maar voordat we daar heen gingen, zijn we eerst nog naar Vicome Bay geweest. In deze baai ligt een mooi strand dat in 2002 uitgeroepen is tot mooiste strand van Australië. Onze tourguide Kate wilde het ons graag laten zien. Het was mooi, maar het was echt te koud en te winderig om te gaan zwemmen.
Toen was het toch echt zo ver om naar onze accommodatie te gaan. Wat een pracht accommodatie. De kangaroo’s lagen al op ons te wachten in ‘t gras. Vooral ’s avond was dit mooi, want toen kwamen er meerdere kangaroo’s en wallaby’s bij ons terras eten. Ze waren echt niet bang voor ons en zaten op 2 meter afstand.
Toen we bij onze accommodatie aankwamen was het een uur of 4. We hadden de middag vrij en zijn met z’n 2-tjes gaan fietsen. Heerlijk was dat gewoon overal dwars doorheen fietsen (en over zandpaden). Onderweg waren er veel kangaroo’s en wallaby’s die weg sprongen. Ook zagen we een ‘echidna’ (stekelvarken) die zich voor ons probeerde te verstoppen. Hij zat met z’n hoofd in een plantje en bewoog zich niet. Toen Anne en ik daar een hele tijd stil stonden begon hij een beetje rond te snuffelen en bedacht dat het niet meer gevaarlijk was. Hij waggelde toen echt richting Anne. Ik denk dat Anne op een halve meter van het beestje vandaan was! Wat een gek wezentje is het haha. Lange snuit en heeeel veel stekels. Hij ging weer op zoek naar eten, blijkbaar had hij heel erg honger! Wij ook dus zijn we weer terug naar onze accommodatie gefietst om lekker te gaan bbq-en. Terwijl Kate bezig was met het klaarmaken van het eten, vertelden we haar dat we een echidna gezien hadden. Ze reageerde super enthousiast en de dag erna kwamen we er pas achter waarom. Ze vertelde toen dat ze het geweldige beesten vindt, omdat ze zo speciaal zijn vanwege het feit dat ze als 1 van de enige 2 zoogdieren ter wereld een ei leggen, dat de melk die ze geven roze is en dat ze een sonar op hun neus hebben waarmee ze de termieten in de termietenheuvel kunnen vinden.
Na het eten hebben we nog een beetje nagekletst en hoorde Fenne dat er een koala in een boom zat. Ze is er toen naar toe gelopen om hem op de foto te zetten. Wat zijn het toch schattige fluffy dingen als ze slaperig in de boom hangen. Het zijn dan inderdaad knuffelbeesten.
Om 21.15 moesten we weer klaar staan als we de kleine pinguïns wilde zien. Anne en ik hebben deze in St. Kilda (Melbourne) al wel gezien, maar wilde wel graag weer mee. We hebben er een aantal gezien, maar er waren er niet veel. We hebben ook nog even de melkweg goed kunnen bekijken. Wat een sterrenhemel heb je hier zeg, ongeloofelijk!! (in Nederland natuurlijk ook wel, maar daar is veel te veel licht… helaas)
Om 22.45 waren we weer terug en was het tijd om te gaan slapen.

Dag 2 begon om 7 uur. Om 8 uur gingen we weer onderweg naar de koala walk. Dit is een kleine route tussen de eucalyptus bomen waar een aantal koala’s rondhangen. We hebben er een aantal hoog in de boom zien hangen. Wat dat betreft hebben we ze beter kunnen zien bij Cape Otaway tijdens de Great Ocean Road tour. Wat we tijdens deze koala walk wel gezien hebben is een moeder met een kleintje. Ze zaten los van elkaar op een takje. Op een geven moment had moeder jeuk aan haar bibs en wat zag je het kleintje doen…. precies hetzelfde…!! Ik heb echt moeten lachen! Wat een vertoning. Zo moeder zo … dochter/zoon? Hahaha geweldig!
Na deze grappige vertoning gingen we weer verder naar de Remarkable Rocks. Remarkable waren ze zeker. Wat een formaties! Het was echt prachtig zoals je op de foto’s kunt zien. We hebben hier een hele tijd naar de zee zitten kijken. Dat is zo rustgevend.
Na het prachtige uitzicht bij de remarkable rocks reden we door naar een ander prachtig uitzicht, namelijk Admirals Arch. Bij de Admirals Arch is een kolonie Nieuw-Zeelandse zeeleeuwen. Die waren ook erg speels en actief, wat leuke moment opleverde. Bij Admirals Arch moesten we een paar/aantal/veel trappen naar beneden lopen. Beneden aangekomen kon je de zeeleeuwen goed zien en had je prachtig uitzicht door de klif (die een soort 'brug' vormt) heen. Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar de foto’s laten het zien.
Toen we genoeg hadden van de stank van de zeeleeuwen zijn we maar snel verder gereden naar Flinders Chase Visitor Centre voor een lekkere lunch. Kipwraps, waarbij de kip gemarineerd was in knoflook en andere kruiden. Owww wat hebben wij op de terug weg gestonken met z’n allen in die bus.
Toen we klaar waren met smullen zijn we doorgereden naar een mooi strand, genaamd Snelling Beach. Onderweg begon onze tourguide opeens heeel hard en enthousiast te schreeuwen, mensen schrokken direct wakker….: “Koala, koala, there’s a koala on the road!”. Echt in de middle of nowhere zat er een koala op de weg. Er waren echt geen grote hoge bomen vlakbij, die groeiden op dat stuk zo’n 10m van de weg af. Wij zijn toen naast hem gestopt en hebben hem goed kunnen bekijken. Hij stond mooi stokstijf en keek onze kant op… totdat er een auto aankwam en hij een dode boom in vloog. Hij keek een beetje beduusd om zich heen van ‘hey er zitten geen eucalyptusbladeren in deze boom’. Aaawww wat was dat arme beestje bang. We zijn toen maar snel verder gereden.
Snelling beach was niet het meest mooie strand, dus reden we verder naar Kings Beach. Hier zouden we een uur verblijven, zodat je de mogelijkheid had om te gaan zwemmen. Anne en ik zagen dit niet zo zitten, omdat de zon ondanks goed insmeren, ontzettend fikte. We hebben toen eerst een half uurtje bij een cafeetje gezeten, voordat we naar het strand zijn gelopen. Het was een prachtig wit zand strand met heerlijk helder blauw water.
Als allerlaatste besloot Kate nog te stoppen bij een Australische road sign (geel verkeersbord) met een kangaroo erop, zodat we hier mooie foto’s van konden maken.
De dag werd afgesloten in Penneshaw waar we iets te eten konden kopen, voordat de boot ons weer terug bracht naar het vaste land van Australië. Op het vaste land kregen we als afscheid van Kate een dikke knuffel en stapten we de bus in.
Na een 2 uur durende reis waren we weer terug in Adelaide, maar konden we de dag helaas nog niet afsluiten. Omdat de receptie van dit hostel om 22:00 uur dicht gaat en wij pas om 22:30 aan zouden komen, hadden we van te voren een aantal dingen geregeld. We hadden geregeld dat we een code van de buitendeur zouden krijgen en dat er dan een sleutel voor ons klaar zou hangen (we zouden namelijk in een ander gebouw slapen). Ook zou het hostel ervoor zorgen dat onze backpacks op onze kamers terecht zouden komen. Toen we dus bij het hostel aankwamen konden we in ieder geval de nachtdeur in. Daar binnen gekomen hing er nergens een sleutel. Anne is toen richting receptie gelopen. Er kwam toen een meisje aan lopen die daar werkt, maar die tv zat te kijken. Anne heeft het verhaal uitgelegd en het meisje heeft ons toen met tegenzin geholpen. Ze gaf aan dat ze eigenlijk niet in de receptie mocht zijn, omdat het gesloten was, toch wilde ze dit wel voor ons doen. Toen we in de receptie kwamen zagen we dat onze backpacks daar ook nog stonden. Toen waren we helemaal pissig. Alles wat ze ons toegezegd hadden, was dus niet gebeurd. En we hebben het meerdere keren gevraagd en besproken. Uiteindelijk kregen we een sleutel en konden we gelukkig onze backpacks pakken en meenemen naar het andere gebouw. Daar aangekomen, werkte de sleutel niet en moest Fenne weer terug om een andere code te regelen. Uiteindelijk lagen we tegen 12 uur pas een keer in bed, terwijl we de volgende ochtend om 6 uur weer opgehaald werden voor de 7 daagse tour van Adelaide naar Alice Springs. Waar ons volgend verslag over gaat.

Groetjes,

Anne & Fenne