Auckland, Waitomo & Rotorua - Reisverslag uit Rotorua, Nieuw Zeeland van Anne & Fenne - WaarBenJij.nu Auckland, Waitomo & Rotorua - Reisverslag uit Rotorua, Nieuw Zeeland van Anne & Fenne - WaarBenJij.nu

Auckland, Waitomo & Rotorua

Door: fenenan

Blijf op de hoogte en volg Anne & Fenne

27 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Rotorua

(9 t/m 15 februari 2012 - NZ week 1)

Alweer ruim 2 weken in Nieuw-Zeeland, wat gaat de tijd toch snel… Daarom posten we nu snel onze eerste belevenissen in onze 1e week in Nieuw-Zeeland :) En ja, speciaal voor het nieuwe land een nieuw tintje aan ons blog!

Donderdag 9 februari was het dan zo ver. Een nieuw land en een nieuw avontuur. We stonden om 4.00 uur op om een taxi naar het vliegveld te pakken, aangezien onze vlucht om 7.00u zou gaan. Lekker vroeg dus allemaal, maar het scheelde wel, want om 12:00 uur waren we in Auckland, Nieuw-Zeeland! Lekker op tijd om rustig iets te eten en dan de bus naar het hostel te pakken. Ons hostel lag midden in het centrum en had zelfs een spa en sauna (wel klein maar dat je een spa op het dakterras hebt kun je niet alle dagen zeggen).
Nadat we geïnstalleerd waren zijn we de stad in geweest en kwamen we natuurlijk weer de wel bekende souvenirwinkeltjes tegen. Omdat we in een ander land waren, moesten we hier ook even snuffelen. Eenmaal uitgesnuffeld, zijn we naar een tentje gegaan waar ze heerlijke muffins en cappuccino’s hadden! Heerlijk wat hebben we daar van de muffins gesmuld. Aangezien we ’t zo rustig aan hadden gedaan, was het alweer bijna etenstijd toen we bij dit tentje weggingen. Onderweg kwamen we langs een heel groot kruispunt waar alle voetgangers tegelijk groen krijgen en daarom gewoon schuin over kunnen steken, haha! Superhandig, zouden ze in NL ook moeten doen (laat die auto’s maar even half minuutje wachten). Uiteraard moesten we nog even een tussenstop doen in weer een souvenirwinkeltje. De souvenirs die je hier in Nieuw-Zeeland overal aantreft zijn Maori kettingen – meestal een zwart touwtje met daar aan een symbool gemaakt van bot, groene steen of zilver met paua shell. De Maori dragen ze ook echt veel, maar je mag hem niet voor je zelf kopen, je moet hem van iemand krijgen, anders verliest het zijn werking/kracht.
Ons avondeten bestond uit een veel te dure, maar ook véél te lekkere kipburger, met een ciabatta broodje, aïoli en verse ananas! Terug in ons hostel kwam Fenne nog onze travel agent van Sydney tegen (Maya). We wisten dat zij ergens rond deze tijd ook in Nieuw-Zeeland zou zitten, maar hadden niet verwacht dat we haar zouden tegenkomen en dat ze notabene in hetzelfde hostel zat als wij!
Na een gezellig gesprek zijn we proberen te gaan slapen in een kamer met rare mensen, slechte bedden en kapotte kluisjes. Niet echt ideaal dus…

Die vrijdag hebben we niet veel gedaan. We zijn de stad nog een keertje in geweest om nog meer souvenirwinkeltjes af te struinen. Eenmaal terug op de kamer stonk het daar zóooo erg dat we er misselijk van werden (we laten in het midden waar dit precies door kwam, maar het kwam wel door 1 van onze kamergenoten…). We zijn naar de receptie gegaan en fiiiieew! we konden gelukkig over verhuizen naar een ruimere kamer met alleen maar meiden en geen stelletjes die de hele dag het bed lopen te verneuken en andere rare mensen. Ook hadden we nu eindelijk werkende kluisjes, wat ook erg fijn was!
Na de over verhuizing zijn we de stad weer ingedoken om nog een stukje langs de haven te lopen. Hier aangekomen kregen we toch wel honger en hebben we bij een Indiaas restaurant gegeten. Lekkere curry en een heerlijk gratis tap biertje, beter kun je het niet hebben!! ;-)

Op zaterdag 11 februari was het dan zover!! We gingen onze campervan ophalen… spannend! We moesten eerst met de trein de stad uit om bij het ophaalpunt te komen. Eenmaal aangekomen begon de ellende...we hadden een campervan gehuurd, met koelkast (elektrisch), dual battery system en een dvd speler! Helaas zat dit er dus allemaal niet in, omdat we het “goedkoopste van het goedkoopste” hadden geboekt. Dit wisten wij niet en de travel agency waar we alles geboekt hadden dus blijkbaar ook niet. Na wat verwarring hebben we nog gevraagd of we het dan om konden boeken naar een beter auto. Dit was helaas niet mogelijk, omdat alle auto’s verhuurd waren. Pech gehad dus, dan maar zelf uit vogelen hoe we het gingen doen. Het meisje gaf nog wel als tip aan dat we moesten proberen geld te krijgen bij de travel agency om een koelbox te kopen die koud is zolang de auto rijd. Tja.. wij geprobeerd, niet gelukt kunnen we jullie al vertellen. Dus nu reizen we met een koeltas waar we dan maar koelelementen in doen. Het is niet anders.
Toen kwam het volgende probleem… links rijden!! Anne was degene die als eerste ging rijden en we waren op weg naar een supermarkt met vage aanwijzingen van het meisje van de Spaceships (camperverhuurder). Uiteindelijk zijn we wel 1.000 x fout gereden, maarrrr we hebben een supermarkt gevonden dus konden we boodschappen doen. Toen zijn we maar snel doorgereden naar Te Kuiti, aangezien dat ook nog wel een paar uurtje rijden was en het inmiddels al bijna 5u was!
We kwamen pas om een uur of 8 ’s avonds aan in Te Kuiti, op een vage camping met rare mensen.
Onze eerste nacht slapen in een campervan was prima. We hadden de campervan aan de achterkant uitgebouwd en hadden hierdoor lekkere frisse lucht. Het scheelde ook dat het niet koud was, waardoor we onze eerste nacht heerlijk hebben geslapen!

We hadden voor zondag 12 februari de Waitomo Caves combo geboekt. Omdat we in Te Kuiti zaten, waren we vlakbij de grotten en konden we om 11.30u met de Ruakuri Cave tour mee. Deze tour duurde iets van 2 uur vanaf het moment dat we er heen werden gebracht vanaf het café en dat we weer terug gingen. Het was een mooie wandeltour door de grotten met af en toe uitleg over wat je zag. Natuurlijk hebben we op sommige stukken ook de glowworms gezien! Je ziet dan in het pikkedonker overal allemaal kleine blauwe lichtpuntjes. Op deze stukken mocht je geen foto’s nemen, omdat de gloeiwormen daar niet tegen kunnen. Op een stuk liet ze een gloeiworm van dichtbij zien (door er met een zaklamp op te schijnen). Het zag er als een vies groen slijmerig ding uit. Haha.
Na deze grot zijn we in ons campertje door gereden naar de Waitomo Caves. Het was een beetje raar, want er liepen mensen voor ons die eigenlijk de hele grot al door liepen. Wij liepen er achteraan, omdat we niet van de vrouw die de kaartjes controleerde, te horen hadden gekregen dat we ergens op haar moesten wachten. Uiteindelijk waren we bijna de hele grot al door voordat ze ons tot halt kon roepen en ze nog een paar dingetjes vertelde over de grot. Als laatste gingen we naar de boot (zonder motor) om een stukje geruisloos over het water te gaan en de vele gloeiwormen die daar aan het plafond hangen te zien. Met onze hoofden in de nek vergaapten we ons in stilte aan deze blauwe ‘sterrenhemel’. Het was een kort maar mooi en, vooruit, stiekem toch wel betoverend bootritje.
Na de grotten zijn we doorgereden naar de Westkust naar een plaatsje genaamd ‘Raglan’. Het was een leuke camping en ook hier hebben we prima geslapen die nacht.

De volgende ochtend (maandag 13 februari) kwamen we erachter dat iemand onze kaas uit de koelkast had gejat! Net op het moment dat wij erg zin hadden in een boterham met kaas omdat we die de avond er voor weer eens hadden gekocht (grrr). Wat baalden we hier van, en we vonden het ook wel een beetje vreemd, aangezien het onze reis nog niet 1 keer was voorgekomen dat er eten van ons was gejat. Zelfs niet in alle hostels waar we geweest waren, en daar verwacht je ’t eerder dan op een camping…
Na het ontbijt zijn we doorgereden naar Matamata, voor de… Hobbiton!! Ja, wat een Lord of the Rings nerds he!! We wilden graag de tour van 12 uur hebben, maar omdat alles zo slecht aangegeven was, waren we iets later… en moesten we ons nog haasten voor de tour van 13.15u. Wat ook niet echt meewerkte was dat alle en dan ook echt álle parkeerplaatsen in het plaatsje vol waren. Fenne moest dus een tijdje rondrijden om een plekkie te vinden en daarna hard rennen om de bus in te springen. Eenmaal in de bus werden we naar Hobbiton gereden om daar een rondleiding te gaan doen. Onderweg stopten we nog bij een cafeetje waar we wonder boven wonder de 2 Noorse meisjes tegen kwamen die tijdens de Kangaroo Island tour in onze groep zaten. Toen niet de meest spraakzame/sociale mensen, en nu ook niet echt. We zijn de meiden een keer eerder tegen gekomen, namelijk tijdens de busreis van Cairns naar Townsville. Midden in de nacht tijdens een nachtelijke stop stond hun bus (die naar Cairns ging) ook op dezelfde parkeerplaats. Was dus wel maf..
Het was echt super geinig om de huisjes in het eggie te zien! Het is echt een klein dorp en je kunt je bijna voorstellen dat de hobbits daar rondlopen! We hebben veel foto’s gemaakt, dus die zullen een aantal van jullie zien. We moesten namelijk tekenen dat we de foto’s niet gebruiken voor commerciële doeleinden. Privé gebruik was verder geen probleem, maar op facebook, twitter of andere media zetten mocht niet. Helaas mensen!!
We waren om 16.00u weer terug in Matamata waarna we een lekkere cappuccino met een gebakje hebben gegeten. Heerlijk even rustig zitten en bespreken wat we verder zouden gaan doen. We hebben toen een hostel in Roturua gebeld om te vragen of ze nog slaapplaatsen voor ons hadden. Dit op aanraden van een vriendin van Anne. Ze hadden alleen nog een twinroom voor de prijs van een dorm. Dit was voor ons natuurlijk heerlijk. Een eigen kamer met z’n tweetjes!! Heeerlijk genieten, we hebben er gelijk 3 nachten geboekt en het was erg lekker bijkomen.
We zijn uiteindelijk lopend naar de supermarkt gegaan en hebben daarna besloten wat we de dagen erna zouden gaan doen. Toen was het toch wel tijd om heerlijk te gaan slapen.

Op 14 februari zijn we om 7.30u opgestaan om lekker te douchen en te ontbijten. We wilden graag op tijd naar het Wai-o-Tapu park gaan om daar om 10.15u de Lady Knox Geyser te zien. Na het ontbijt zijn we snel gaan tanken en zijn we richting het park gereden. Daar aangekomen moesten we een kaartje kopen en een stukje terug rijden om bij de geiser te komen. Op de parkeerplaats bij de geiser kwamen we er al snel achter dat we niet de enige waren die voor de Lady Knox Geyser kwamen. Jezus, wat waren daar veel mensen! We zaten met z’n allen als in een amfitheater op houten bankjes te wachten op Lady Knox haar uitbarsting…
Tegen 10 uur kwam er een man die iets over de geiser vertelde en er daarna organische zeep in deed. Door de zeep werd het koude water met het warme vermengd, waardoor ze ging sputteren. Uiteindelijk kwam er een mooie straal water uit de geiser waar we flink wat foto’s van hebben gemaakt alvorens terug te rijden naar de ingang van ’t Wai-o-tapu park.
Er stond 75 minuten voor de wandeling, maar wij hebben er 2,5 uur over gedaan. Heerlijk rustig aan rondgelopen, veel gestopt, onze boterhammetjes gegeten en natuurlijk veels te veel foto’s gemaakt! Er waren veel pools, waaronder de Champagne Pool met prachtige oranje kleuren aan de zijkant en turqoise in het midden. Het was er erg mistig vanwege de vele stoomwolken die van het water af kwamen. En de lucht was er niet fris! (rotte eieren vanwege de zwavel). Verder waren er nog poeltjes met felle groen/gele kleuren en helder blauw water en enorm veel kraters in het groene landschap waar hier en daar stoom uit kwam.
Na de wandeling hebben we bij de auto snel nog even geluncht om daarna verder te rijden naar de mudpools (modderpoelen). En natuurlijk hebben we ook hier te veel foto’s gemaakt van de opspattende modder. Erg interessant ;-)!
Het begon al wat later te worden, dus het werd echt tijd om door te rijden naar Waimangu voor een mooie wandeling. Dit park is heel anders, veel rustiger want minder touristen (op wat oudere stelletjes na) en een stuk groter. Je liep een vallei in waar een prachtig groot meer (Echo Crater) was waar stoomwolkjes overheen waaiden. Je kon van boven mooi zien hoe de wind kringen in de dampwolken blies. Daarna liepen we naar de Inferno Crater, die ontzettend blauw helder water had. Echt zo mooi blauw hadden we nog niet eerder gezien. Hier hebben we een hele tijd geprobeerd om een foto te maken met de zelfontspanner. We wilde er namelijk springend in de lucht op staan, maar helaas was dat onmogelijk. Zelfs toen een Engels stelletje voor ons de foto nam. Het leverde in ieder geval wel een heerlijke lachbui op :-D.
Terug in het hostel hebben we het weer eens lekker rustig aangedaan. We hebben eerst gedoucht en onze foto’s weer gebackupt, voordat we iets te eten gingen maken (bloemkool met schnitzel, aardappels en paprika!). Om 22.00u waren we klaar met eten en konden we ons klaar gaan maken voor de nacht…

Woensdag 15 februari hebben we rustig aan gedaan met opstaan. We hadden voor die dag eigenlijk niet veel gepland, om een soort rustdag te hebben. Tegen een uurtje of 11 zijn we gaan brunchen, hebben we aan ons blog gewerkt en hebben we een wasje gedraaid.
Pas tegen een uur of 3 zijn we naar het winkelcentrum toe gelopen en hebben we daar wat winkeltjes bekeken. Omdat het al bijna etenstijd was en we na het eten door wilden naar de spa hebben we goedkoop maar toch lekker Indiaas gegeten in het winkelcentrum. We zijn daarna snel teruggegaan naar het hostel en hebben onze bikini en handdoek opgehaald.
Om 20.00u waren we in de spa en hebben we daar heerlijk in de natuurlijke hot pools rondgedobberd tot het 21.45u was en we ons gedoucht hebben. Ze hadden daar gratis internet dus hebben we er nog tot 23.00u gezeten om ons blog maar weer eens bij te werken. We werden er uit gegooid nog voordat al onze foto’s er op stonden, kun je zien hoe veel moeite wij doen om jullie op de hoogte te houden ;-)
Lekker warm en moe van de hot pools zijn we gaan slapen, want de volgende dag zouden we weer verder reizen. De 1e dag van alweer onze 2e week in Nieuw-Zeeland. Wat we in die week allemaal hebben beleefd zullen jullie in ons volgende reisverslag lezen..

Groetjes, Fen & An

  • 27 Februari 2012 - 07:58

    Mamma Sesink:

    Hallo dames,
    Ik kan nog steeds genieten van jullie blog. Maar mijn vraag is: Kunnen jullie wel genieten omdat jullie zo druk zijn om het blog bij te houden? Daar gaat toch ook ontzettend veel tijd inzitten. Of is dit voor jullie tevens een soort dagboek die je later kunt gebruiken. Ik heb er geen bezwaar tegen hoor. Maar ik denk dat jullie de mensen die thuis zijn niet achter kunnen laten. Laat los en ga nog van jullie resterende tijd genieten. Want voor je het weet zit je weer in duffe land. Ik hoop op nog wat mooie foto,s om een indruk te krijgen van dit mooie land.Ik sluit af met liefs mams.

  • 27 Februari 2012 - 10:43

    Anne-Britt:

    Veel meegemaakt meiden! Leuk! Geweldige foto's alweer! Toch echt een fantastisch land!

    Janneke nog niet tegengekomen :)
    HEHE

    Ik had me trouwens ook wat anders voorgesteld bij jullie campertje:) Ik dacht zo'n mooi groot wit ding, maar deze rijdt waarschijnlijk wel veel makkelijker! Slapen kan denk ik net maar ach wat boeit het,.... je bent in Nieuw- Zeeland :)

    Veel plezier meiden! Hier alles goed, gisteren verjaardag gevierd, was erg gezellig! Tot spreeks!

    Dikke kus vanuit huize Apeldoorn in vakantieperiode! HEERLIJK! ;)
    X

  • 27 Februari 2012 - 12:14

    Lenie En Herman:

    Het blijft ons verbazen wat een bijzondere dingen jullie tegenkomen en mee maken, weer een goed en leuk verslag, en mooie fotoos. wat zal dat eenmaal terug afkicken worden, maar gelukkig hebben jullie nog steeds wat voor de boeg, geniet er nog maar lekker van. groetjes,

  • 27 Februari 2012 - 13:13

    Pa Sesink:

    Blijf me verbazen over al het moois wat jullie zien en beleven. Echt ongelofelijk.
    Geniet lekker verder.
    groetjes pa

  • 27 Februari 2012 - 22:52

    KaHoo:

    Haha...'stelletjes die..' Let's make the air worse today honey ;)

    Laat de foto's maar komen! En de foto's die niet gemaakt konden worden...zal voor jullie gemaakt worden in de verre toekomst! Geniet ze daar!

  • 28 Februari 2012 - 04:23

    Iris:

    Wat leuk! Even terug in de tijd, om zo te lezen over Nieuw-Zeeland. Moest heel hard lachen toen ik las dat jullie een spaceship hebben! Was die dingen alweer helemaal vergeten, ik dacht ook dat jullie een "gewoon" campertje zouden hebben ;). Voor de rest klinkt het heerlijk bekend: de krioelende mensen op de kruispunten in Auckland, "the Ragland", Waitomo (hebben jullie geabseild?) en Rotorua. Fijn om te lezen dat Funky Green nog steeds goed is, je weet maar nooit wat er gebeurt in drie jaar tijd. Hebben jullie al een haka gezien? En was de burger van Burger Fuel (die zijn nl. geweldig, en in Queenstown moet je naar Fergburger ;) ). Shit hé, ik wil ook weer naar Nieuw-Zeeland! Héél veel plezier!
    xx Iris

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne & Fenne

Slope Point (most southern point), The Catlins, South Island, New Zealand

Actief sinds 18 Nov. 2011
Verslag gelezen: 117
Totaal aantal bezoekers 23835

Voorgaande reizen:

28 December 2011 - 21 Maart 2012

Fenne & Anne going Pacific!

Landen bezocht: